बोल हे तुझे की माझे ....

हेच बघायचं होत मला... गोड निखळ हसणाऱ्या  डोळ्यातून अश्रुधारा  हलके हलके उडणाऱ्या  विचारांचा तो पसारा  सोबत घेऊन जातो  हास्याश्रु  ते सारे दाखवतो कसे क्षणात  बदलतात हे वारे  रक्षणाचं वचन देऊन साथ मी सोडतो किती फरक पडला वरून मी बघतो क्षणात सर्वत्र फोटो  येतील का माझे ? आठवणीत माझ्या डोळे भरतील का तुझे ? माझ्यात जपली होती  थोडी-फार कला मेहनतीने गुंफले मी त्या सुगंधी फुला ... काय वाटत होते  बोललो नाही जरी मीडियाने एका क्षणात रचली ना स्टोरी .. काय घडले , काय घडते हे लक्षात येत नाही मला  पण असं वाटतंय हेच .. बघायचं होत मला .... -आरु

नाते रुतते जेव्हा खोल तेव्हा त्याची कळते ओल नसतो हाती हात जेव्हा जाणीव कळते त्याची तेव्हा सोबत असता नाही म्हणते नसताना तर ओढ सलते प्रेमरंगात मन हे माखले सारे रस ते हळूच चाखले कडू गोड अन तिखट नाते रडता हसता वाहून जाते जीवन नगरी नात्याचे मोल कधी जिव्हारी लागते बोल नाते रुतते जेव्हा खोल तेव्हा त्याची कळते ओल -आरु

क्षणात हसला क्षणात रडला आज अचानक पाऊस पडला तोच स्वप्नातला प्रसंग घडला चकित होऊन तो धडपडला एका क्षणात बदलले वारे दुसऱ्या क्षणी नातलग सारे सगळ्यांचे ते वेगवेगळे तोरे असेच जीवन असते का रे ? गुरफटता हो मने जुळली हसता रडता साथ मिळाली एकांताची भीती पळाली या नात्याची मजा निराळी  सुख घरात येऊन हसले तुझ्यात मन रुतून बसले या तळ्याकाठी ते रमले जुने सारे ऋण हो शमले ।।                                -आरु