शेवटचे पान ..

शेवटचे पान ..

प्रत्येक व्यक्तिमत्वाचा
माहिती मला सूर छान
होय मीच आहे
वहीचे शेवटचे पान ..

टिंगल टवाळी 
अन सुरेख नक्षी
सगळ्यांचा हो
मीच आहे साक्षी 

प्रत्येकाचा आता
ओळखतो मी भांग
काय हवी माहिती 
पटकन सांग ..

मांडू शकतो मी
छबी व्यक्तींची
माहीत आहे मला
खोडी प्रत्येकाची

म्हणूनचं तर वेगळा
असतो माझा मान
होय मीच आहे
वहीचे शेवटचे पान ..

                  -आरु

Comments

  1. Unknown22 May 2020 at 20:29

    wahh aaru mastt lihilay...agdi shaleche diwas athvle.

    ReplyDelete
  2. Deepti22 May 2020 at 21:10

    अगदी मनातलं लिहिलं आहेस.. खूप आठवणी दाटून आल्या.. आता वाटतंय शाळेची एखादी वही मिळावी आणि मनभरून पाहून घ्यावं आपण काय बरं लिहिलं होतं त्यावेळी.. �� आता सुद्धा आहे शेवटचं पान पण आता मात्र त्या शेवटच्या पानावर असतात महत्वाचे contact details, passwords etc etc �� माणसाने मोठं होऊच नये.. पण तुझ्या या कवितेने शाळेत नेऊन सोडलं नक्की..

    ReplyDelete
  3. NilaY Wankawala23 May 2020 at 09:24

    Colourful Dreams of life for future sketched with single coloured pencil or pen, some of which lived, some still unlived, Some realised some still unrealized. The last page always painted with the hope. Hope that future will be bright. You touch every subject so delicately.

    ReplyDelete
  4. Puja Kulkarni23 May 2020 at 11:36

    Weird signatures, funny drawings, homework reminders....
    Were sweetest memories that the last page of our notebook gave us...😊

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

रिमझिम रिमझिम धारा ..

रिमझिम रिमझिम धारा धुंद-बेधुंद वारा मनास मोहवणारा निसर्गाचा खेळ सारा चाहूल लागता मनाला मन ओलेचिंब होते सप्तरंगात न्हाहुन  थेंबांच्या तालावर थिरकते हा ऋतूच आहे वेड लावणारा या रिमझिम रिमझिम धारा .. अतुल्य या निसर्गात मन अतृप्त राहते पण अत्यल्प वेळात नाते अतूट जुळते पानांशी खेळणारा अंधाधुंद वारा अन या रिमझिम रिमझिम धारा .. हे थेंब पावसाचे  रिमझिम झरणारे भाव मांडण्यास सारे शब्दही अपुरे भरकटता आला अंगावरी शहारा या रिमझिम रिमझिम धारा अन बंधुंद असा वारा ... ।।
Read more

आई....

आई.... शब्दांची गरज नाही तिला भाव डोळ्यातले ओळखते ती आवाजातला ओलावा कळतो तिला आई... तुझी रोज आठवण येते मला ।। मन भरकटते दाही दिशांना जीव धडपडतो शोधताना माया  पापण्या मिटतानाही सलते ओढ  कुठेही मिळत नाही ती सुखद छाया   हे न सांगता ही कळते तिला  ... आई ... रोज आठवण येते मला संकटात धीर सुटत नाही माझा असतो एक किरण उमेदीचा साथी अश्रूंच्या धारा अटतात डोळी माझ्या हास्य उमलते हळूच माझ्या ओठी  शिकवणींवर विश्वास आहे ना हो तिला ... आई... रोज आठवण येते मला  ना बोलता ही सल तिला उमगून जाते लपवलेले सगळे कसे तिला कळून येते कोणी नसले तरी ती असेल पाठी हे जगात अनमोल असे एकमेव नाते हे खरं तर सांगायची गरजच नाही तिला ... न बोलता ही कळते तिला ... तिची रोज आठवण येते मला...
Read more