परिवर्तन

बोलकं असण्याची माफी मागावी लागतेय 
स्वभाव बदलण्याची सवय करावी लागतेय

का प्रत्येकवेळी आपण माघार घ्यायची
गरज फक्त मलाच आहे का या नात्यांची

वाटत समजून घेणारा एक व्यक्ती आहे 
त्यापुढे बोलण्याचा त्याला त्रास होत आहे 

सगळं दाटलेलं आता साठवाव लागतेय
स्वभाव बदलण्याची सवय करावी लागतेय

मनात रडले तरी वरवर हसावं लागतेय
 त्याच्या सोबतीसाठी सर्व हे झाकतेय

त्यालातरी भावना कळतील आशा बाळगतयं
मनातल्यामनात सार काही फक्त धुसमुसतंय

एकांतात मोकळं व्हायला जागा शोधतंय
बंदिस्त खोलीत मात्र खूप गुदमरतंय 

मोकळीक फक्त विचारांची मिळतेय
येतील त्या क्षणात जगायला बघतेय

आता अबोल बनून जगायला शिकतेय
मूळचा स्वभाव बदलायला निघतेय 🥺

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

रिमझिम रिमझिम धारा ..

रिमझिम रिमझिम धारा धुंद-बेधुंद वारा मनास मोहवणारा निसर्गाचा खेळ सारा चाहूल लागता मनाला मन ओलेचिंब होते सप्तरंगात न्हाहुन  थेंबांच्या तालावर थिरकते हा ऋतूच आहे वेड लावणारा या रिमझिम रिमझिम धारा .. अतुल्य या निसर्गात मन अतृप्त राहते पण अत्यल्प वेळात नाते अतूट जुळते पानांशी खेळणारा अंधाधुंद वारा अन या रिमझिम रिमझिम धारा .. हे थेंब पावसाचे  रिमझिम झरणारे भाव मांडण्यास सारे शब्दही अपुरे भरकटता आला अंगावरी शहारा या रिमझिम रिमझिम धारा अन बंधुंद असा वारा ... ।।
Read more

आई....

आई.... शब्दांची गरज नाही तिला भाव डोळ्यातले ओळखते ती आवाजातला ओलावा कळतो तिला आई... तुझी रोज आठवण येते मला ।। मन भरकटते दाही दिशांना जीव धडपडतो शोधताना माया  पापण्या मिटतानाही सलते ओढ  कुठेही मिळत नाही ती सुखद छाया   हे न सांगता ही कळते तिला  ... आई ... रोज आठवण येते मला संकटात धीर सुटत नाही माझा असतो एक किरण उमेदीचा साथी अश्रूंच्या धारा अटतात डोळी माझ्या हास्य उमलते हळूच माझ्या ओठी  शिकवणींवर विश्वास आहे ना हो तिला ... आई... रोज आठवण येते मला  ना बोलता ही सल तिला उमगून जाते लपवलेले सगळे कसे तिला कळून येते कोणी नसले तरी ती असेल पाठी हे जगात अनमोल असे एकमेव नाते हे खरं तर सांगायची गरजच नाही तिला ... न बोलता ही कळते तिला ... तिची रोज आठवण येते मला...
Read more